| Ik wil het
noodlot bij de keel grijpen.
Brief aan F.G. Wegeler (16
november 1801)
|
|
 |
|
| Er zou juist
één grote
kunstenwinkel moeten zijn in de wereld, waar de kunstenaar zijn
kunstwerk naartoe kan brengen en van waar hij kan meenemen wat hij
nodig heeft. Zoals het nu is, moet je bijna een halve handelaar zijn.
Conversaties (januari 1801)
|
|
|
|
| Plaudite, amici, comedia finita
est. (Applaudiseer,
mijn vrienden, de komedie is voorbij.)
Op zijn sterfbed, 1827
|
|
|
|
| Ich werde im Himmel
hören! (Ik zal in de
hemel kunnen horen!)
Op zijn sterfbed, 1827, volgens
het boek Last
Words.
|
|
|
|
| 'Plaudite, amici, comedia
finita est'
("applaudisseert, mijn vrienden, de voorstelling is voorbij" (het
gebruikelijke einde bij een stuk in de Commedia dell'arte)). Heb ik
niet altijd gezegd dat het op deze wijze zou aflopen?'
Kort daarna werd een kistje wijn bezorgd afkomstig van muziekuitgever Schott. Schindler, Beethovens 'Geheimsekretär ohne Gehalt', plaatste hiervan twee flessen Rüdesheimer en twee andere flessen op een tafel naast het bed. Beethoven keek ernaar en stamelde: 'jammer, jammer, te laat!' |
|
|
|
| Iedereen die mijn muziek begrijpt, zal nooit meer ongelukkig zijn. | |
|
|
| Beethoven kan muziek schrijven, God zij dank, maar hij kan niets anders op deze wereld. | |
|
|
| Muziek is ... een hogere revelatie dan alle wijsheid en filosofie. | |
|
|
| Muziek is de brug tussen het spirituele en het sensuele leven. | |
|
|
| Muziek moet het vuur doen ontvlammen uit het hart van mannen, en tranen brengen in de ogen van vrouwen. | |
|
|
| Aldus klopt het Noodlot aan de
deur.
Verwijzend naar het motief van
vier noten aan het begin van de Vijfde Symfonie, volgens zijn biograaf Anton
Schindler.
|
|
|
|
| Een valse noot zingen is onbelangrijk, maar zingen zonder passie is onvergeeflijk. | |
|
|
| Mijn muziek is muziek over muziek. | |
Terug naar Ludwig van Beethoven |